Kodowanie już w niedługim czasie będzie umiejętnością, tak samo potrzebną do wszechstronnego rozwoju, jak czytanie czy nauka języka obcego. Kodowanie sprzyja rozwojowi intelektualnemu najmłodszych. Budzi kreatywność i uruchamia niestandardowe myślenie. Programowanie nastawione jest na pomysł. Chodzi o znalezienie sposobu na to, by uzyskać zaplanowany efekt. Kształci zatem umiejętności analityczne i zmienia podejście do świata. Dziecko przestaje być jedynie biernym odbiorcą rzeczywistości, zaczyna na nią wpływać i ją kreować. Pozwala wypracować umiejętność efektywnego myślenia o rzeczach niezwiązanych z informatyką”. Warto wiec wprowadzić dzieci w ten świat znaków, myślenia logicznego, kreatywność, spostrzegawczości umiejętności planowania. W kodowaniu ważne jest, aby uczniowie zrozumieli pojęcia

• SEKWENCJA – wykonywanie działań w określonej kolejności (najpierw zrób to, a potem coś innego).
• PĘTLA - jeżeli mamy do wykonania jakieś powtarzające się zadanie, to możemy zaprogramować je w najprostszy sposób poprzez wielokrotne powtórzenie. Łatwiej jest jednak wykorzystać pętlę – na przykład zamiast powiedzieć „Usmaż mi jedno jajko, jedno jajko i jedno jajko” można powiedzieć: „Usmaż mi 3 jajka”.
• ITERACJA – rodzaj powtórzenia, pętli. W najprostszym ujęciu jest to polecenie: „Dla każdego elementu X wykonaj...”.
• INSTRUKCJA WARUNKU – najprostsza instrukcja warunku to: „Jeżeli A, to B”. Na przykład, jeżeli dotkniesz gorącego piekarnika, to oparzysz się. Są też trudniejsze instrukcje, które rozumie komputer: „Jeżeli A, to B, w przeciwnym wypadku C” itd.
• SKRYPT – ciąg poleceń, które ma wykonać program (kod).

Na początku warto zacząć od zabaw bez komputera. Jest ich sporo w edukacji wczesnoszkolnej zadania typu puzzle, wykreślanki, labirynty, no i wszelkiego rodzaju gry planszowe.

PRZYKŁADOWE ZADANIA